اصحاب قلاع در لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
اصحاب قلاع. [اَ ب ِ ق ِ] (اِخ) اصحاب القلاع. باطنیه. اسماعیلیه. اصحاب جبال: و در این ایام اصحاب قلاع به قتل و احراق مبتلی بودند. (از تتمه ٔ صوان الحکمه ص 213). و لما اتفق احراق اصحاب الجبال و القلاع من الباطنیه... (تتمه ٔ صوان الحکمه ص 163). و رجوع به ص 230و 163 و 214 همان کتاب و اسماعیلیه و باطنیه شود.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.