معنی اعجوبه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
(اُ بِ) [ع. اعجوبه] (ص.) شگفت آور. ج. اعاجیب.
چیزی یا کسی که با تواناییها و ویزگیهایش مردم را به تعجب اندازد، شخص عجیب،
شگفتآور،
شگفت انگیز
مایه شگفتی بسیار
شگرف
شگفتآور، شگفتانگیز، طرفه، نادره،
(متضاد) عادی، معمولی
کار شگفت، کار عجیب