معنی افول در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

افول. [اُ] (ع مص) غایب و ناپدید شدن. (منتهی الارب). فرورفتن ستاره و ناپدید شدن آن. (آنندراج). فروشدن ستاره و ماه و خورشید. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی). فروشدن آفتاب و ماه و ستاره. (المصادر زوزنی) (تاج المصادربیهقی). غروب، مقابل طلوع. فروشدن. فرورفتن ستاره. (یادداشت مؤلف). اَفْل. (ناظم الاطباء):
خوی با او کن کامانتهای تو
ایمن آید از افول و از عتو.
مولوی.

(اُ) [ع.] (مص ل.) فرو شدن، غروب شدن.

غروب کردن،
پنهان شدن،
ناپدید شدن ستاره،
[مجاز] از دست رفتن موقعیت،

غروب

غروب کردن، پنهان شدن، ناپدید شدن، فرو شدن

غروب، انحطاط، زوال، نابودی،
(متضاد) طلوع

غائب شدن، پنهان شدن

اُفُول، - فرو رفتن، پنهان شدن، غروب کردن خورشید،