معنی اقتراف در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اقتراف. [اِ ت ِ] (ع مص) ورزیدن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). کسب کردن. (تاج المصادر بیهقی) (ترجمان القرآن). || گناه آوردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گناه کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء): بجرایم و آثام که در ایام ماضیه و شهور سالفه اقتراف کرده بود در مقام خجالت و ندامت اعتراف نمود. (جهانگشای جوینی). || متهم شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (تاج المصادر بیهقی).

(مص م.) کسب کردن، کسب معاش کردن، (مص ل.) گناه کردن، به جا آوردن، وزیدن. [خوانش: (اِ تِ) [ع.]]

کسب کردن،
گردآوردن مال،
گناه کردن،
متهم شدن،

‎ ورزیدن، گناه کردن، الفنجیدن به دست آوردن (مصدر) ورزیدن، گناه کردن، کسب کردن.

اِقْتِراف، کسب کردن، بدست آوردن، فراهم نمودن مال از طریق کار، مرتکب شدن،