معنی الب ارسلان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

الب ارسلان. [اَ اَ س َ] (اِخ) رجوع به آلب ارسلان محمدبن داود و رجوع به وفیات الاعیان چ تهران ج 2 ص 155 شود.

الب ارسلان. [اَ اَ س َ] (اِخ) ابن اتسزبن محمدبن نوشتکین. بعد از اتسز به سال 551 پادشاهی یافت و به سال 558 هَ. ق. درگذشت. (تاریخ گزیده نسخه ٔ عکسی صص 490- 491).

الب ارسلان. [اَ اَ س َ] (اِخ) الاخرس بن رضوان از سلاجقه ٔ شام (507- 508 هَ. ق.). رجوع به حبیب السیر چ خیام صص 549- 550 شود.

الب ارسلان. [اَ اَ س َ] (اِخ) البالوی ملقب به معین الدوله. در آثارالباقیه (ص 134) نام وی در زمره ٔ کسانی که از حضرت خلافت ملقب به لقبی شده اند آمده است.

الب ارسلان. [اَ اَس َ] (اِخ) سلغری. وی بر مظفرالدین زنگی بن مودود خروج کرد و بقتل رسید. (حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 560).

شیر دلاور از نام های ترکی دویمین شاه سلجوقی (‎ 455- 4 65)