معنی التجا آوردن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

التجا آوردن. [اِ ت ِ وَ دَ] (مص مرکب) پناه آوردن. پناه بردن. التجا بردن. التجا کردن:
رساند رایت منصور بر فلک حافظ
که التجا بجناب شهنشهی آورد.
حافظ.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر