معنی اناشید در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
اناشید. [اَ] (ع اِ) ج ِ انشوده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). اشعاری که در محفلی برای یکدیگر بخوانند.سرودها. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به انشوده شود.
(اَ) [ع.] (اِ.) جِ انشوده، اشعاری که در مدح یکدیگر خوانند؛ سرودها.
اشعاری که در محافل برای یکدیگر میخواندند،
(تک: انشوده) سرودها (اسم) جمع انشوده اشعاری که در محفلی برای یکدیگر بخوانند سرودها.
اَناشِید، سُرودها، تَرانه ها، غزلها، اَشعاری که در انجمن بصدای بلند برای هم بخوانند (مفرد: نَشید، اُنْشُودَه)،