معنی انچوچک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

انچوچک. [اَ چ َ] (اِ) درختی از تیره ٔ گل سرخیان که در ایران در جنگلهای خشک فارس و کوههای بختیاری و لرستان وجود دارد. دانه ٔ آن شبیه بدانه ٔ امرود و مغز آن سفید است و آنرا خورند. گرفتن پوست آن مشکل است. انجکک.دانج ابروج. دانگ افرونک. (فرهنگ فارسی معین). انچوکک. (یادداشت مؤلف). || هسته ٔ به و تخم سرو بوداده را گویند که از هندوستان می آورند. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمال زاده). رجوع به دانج ابروج شود.

هر چیز کوچک و خرد، آدم کوتاه قد، دانه ای کوچک شبیه دانه گلابی با پوسته محکم که همچون آجیل قابل خوردن می باشد. [خوانش: (اَ چَ) (ص.)]

(زیست‌شناسی) دانۀ گلابی جنگلی که درشت‌تر از دانۀ امرود است و مغز آن خورده می‌شود،
(زیست‌شناسی) درخت این گیاه،
[مجاز، عامیانه] هر چیز خُرد و کوچک،
[عامیانه، مجاز] آدم قدکوتاه و ریزاندام،

گلابى جنگلى

(اسم) درختی از تیره گل سرخیان که در ایران در جنگلهای خشک فارس و کوههای بختیاری و لرستان وجود دارد. دانه آن شبیه بدانه امرود و مغز آن سفید است و آنرا خورند. گرفتن پوست آن مشکل است انجکک دانج ابروج دانگ افرونک.