معنی اورانوس در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اورانوس. (یونانی، اِ) آسمان. (ناظم الاطباء) (دایرهالمعارف فارسی).

اورانوس. (اِخ) 3 در دین یونان خدای آسمان (رب النوع) و اول فرمانروای جهان، پسر گایا و پدر تیتانها و سیکلوپها.وی چون از دیدن هیکل کریه فرزندان خود بیزار بود آنها را در تارتاروس محبوس کرد. گایا کرونوس را برانگیخت تا او را معزول کرده و بجایش نشست. از خونش که بزمین ریخت عفریت ها و ارینوئس برخاستند و از آنچه بدریا ریخت آفرودیته بوجود آمد. (دایرهالمعارف فارسی).

اورانوس. (اِخ) در نجوم هفتمین سیاره (از لحاظ فاصله از خورشید) در منظومه ٔ شمسی، پنج قمر دارد (پنجمین در 1948م. کشف شد). اورانوس را هرشل کشف کرد (در 1781). مطالعه در اختلالات حرکت آن منجر به کشف نپتون شد. (دایرهالمعارف فارسی).

هفتمین سیاره از لحاظ بعُد فاصله نسبت به خورشید، رب النوع آسمان. [خوانش: (اُ) [فر.] (اِ.) اصل واژه لاتینی است. ]

هفتمین سیارۀ منظومۀ شمسی به نسبت فاصله از خورشید،

هفتمین سیاره منظومه شمسی