معنی اکاذیب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
اکاذیب. [اَ] (ع اِ) ج ِ اُکذوبَه. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ کاذب خلاف قیاس، چنانکه اباطیل جمع باطل. یا آنکه جمع اکذاب باشد و اکذاب جمع کذب. (غیاث اللغات) (آنندراج). و رجوع به اکذوبه شود. || دروغها و خبرهای دروغ. (ناظم الاطباء): بلکه مصدق اکاذیب و محقق اباطیل او شود. (تاریخ جهانگشای جوینی). به اهالی قهستان پیغامی دادیم ملایم مضامین آن اکاذیب. (تاریخ جهانگشای جوینی). اهل هند به خرافات و اکاذیب خویش نسبت آن مبانی به دویست تا سیصد هزار سال کرده. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 414).
(اَ) [ع.] (اِ.) جِ اکذوبه، دروغ ها، سخنان واهی.
دروغها،
دروغ ها
درو غها، دروغ ها، ژاژه ها
دروغ ها
خبرهای دروغ، دروغها
اَکاذِیب، دروغها، سخنهای دروغ، خبرهای دروغ (مفرد: اُکْذُوبَه)،