معنی اکسیداسیون در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اکسیداسیون. [اُ یُن ْ] (فرانسوی، اِ) حالت جسمی که اکسید شده باشد. (فرهنگ فارسی معین). || عمل اکسیدکردن. ترکیب جسمی با اکسیژن. (فرهنگ فارسی معین). اکسیداسیون تبدیل یک جسم آلی به جسم دیگری است که ساختمان ملکولی آن تغییر فاحش نکرده باشد. در حقیقت این عمل تبدیل یک عامل شیمیایی است به عامل دیگر. در شیمی آلی عمل اکسیداسیون به قسمتهای زیر اطلاق میشود:
الف - داخل کردن اکسیژن در ملکول.
ب - برداشتن هیدرژن - تبدیل یک جسم هیدراژینی بیک ترکیب ازوئیک.
ج - داخل کردن اکسیژن توأم با برداشتن هیدرژن.
د - شکستن یک ملکول و بدست آوردن قطعات اکسیده ٔ آن. جهت انجام اعمال اکسیداسیون در شیمی آلی ممکن است اکسیژن آزاد بکار برد یا اجسامی به مصرف رسانید که به نام اکسیدان می توانند یکی از اعمال فوق را انجام دهند. (روش تهیه ٔ مواد آلی صص 163- 164).

(~.) [فر.] (اِ.) هر جسمی که از ترکیب شبه فلز با اکسیژن حاصل شود.

تهیۀ اکسید از یک ماده با افزودن اکسیژن به آن،

فرایند از دست دادن الکترون

ترکیب اکسیژن با عناصر دیگر

زنگارش، اکسایش

فرانسوی زنگارش (اسم) عمل اکسید کردن ترکیب جسمی با اکسیژن، حالت جسمی که اکسیده شده باشد.