معنی ایام البیض در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

(اَ یّ مُ لْ بَ یْ) [ع.] (اِمر.) سه روز از ماه که تمام شب های آن روشن است و آن سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه باشد.

شب‌های سیزدهم، چهاردهم، و پانزدهم هر ماه قمری،
روزهای سیزدهم، چهاردهم، و پانزدهم ماه رجب که اعتکاف در مساجد در آن شب‌ها مستحب است،

سه روز 13 و 14 و 15 هر ماه که قرص قمر نورانی تر است.

روزهای سپید روزهایی که شب های روشن دارند (اسم) روزهایی که شبهای آنها روشن و ماهتابی است شبهای ‎13 و 14 و 15 هر ماه قمری، اواسط (و من بنده سعد الوراینی از مبادی کار که اویل غرره شباب بود الی یومنا هذا که ایام البیض کهولت است عقود منظومات را در عهد اعتبار محورافاضل می آوردم.