معنی باتک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

باتک. [ت ِ] (ع ص) برّان: سیف باتک، شمشیر برّان. (منتهی الارب) (آنندراج). تیز.

باتک. [ت ِ] (اِخ) نام شمشیر مالک بن کعب همدانی. (منتهی الارب) (آنندراج).

باتک. [ت َ] (اِخ) دهی ازبخش سرباز شهرستان ایرانشهر در 13هزارگزی خاور سرباز، کنار راه مالرو سرباز به زابلی. کوهستانی، گرمسیر، مالاریائی. سکنه ٔ آن 300 تن است. آب آن از رودخانه و محصول آن غلات، خرما، برنج کاری و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8).

قاطع، بران،

تیز

شمشیر برنده