معنی باحورا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

باحورا. (اِ) لفظی است یونانی بمعنی روزگارآزموده و ایام آن هفت روز است و بعضی گویند هشت روز ابتدای آن از نوزدهم تموز باشد و در آن ایام آغاز شکستن گرما بود، و بعضی گویند معنی این لفظ شدت و زیادتی گرما باشد و بعضی گویند این لفظ مأخوذ است از بحران بمعنی حکم یعنی از این روزها حکم کنند بر احوال ماههای خزان و زمستان و روز اول آن دلیل تشرین اول و روز دوم آن دلیل تشرین آخر تا بآخر هرچه در آن روزها واقعشود از گرما و سرما و باران و میغ در آن ماهها نیز چنان بود، و جمعی گویند روز اول آن دلیل ماهی است که آفتاب در برج اسد باشد و روز دوم در سنبله و همچنین تا بحوت که هشتم است بحکم مذکور از باد و باران و امثال آن. (برهان). و رجوع به باحور شود:
از دم پاکان که بنشاندی چراغ آسمان
ناف باحورا بحاجر ماه آبان دیده اند.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 98).
گرمگاهی که چو دوزخ بدمد باد سموم
تف باحورا چون نکهت حورا بینند.
خاقانی.
فصل باحورا آهنگ بشام
وصل باحوران بهتر به خمند.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 785).
هوای روضه باحورا شود از ناله ٔ گرمم
گَرَم در روضه بنشانند یک دم بی تو با حورا.
؟ (از آنندراج) (انجمن آرا).
|| بمعنی شدت حرارت در تموز است. (قطر المحیط).

[ع.] (اِ.) شدت حرارت در تموز است.

گرمای سخت تموز، شدت گرما در تابستان،

گرمای سخت تابستان

داغروزان از نوزدهم مرداد تا بیست و ششم همان ماه که گرم ترین روزهای سال خورشیدی است