معنی بادیه نشین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بادیه نشین. [ی َ / ی ِ ن َ / ن ِ] (نف مرکب) مردم چادرنشین صحراگرد. (ناظم الاطباء). صحرانشین. بدوی. بادی. چادرنشین. وبری. اهل وَبَر. اعرابی. (ترجمان القرآن). مقابل تخته قاپو، حضری، مدری، قراری، شهرنشین.

صحرانشین،
مردم چادرنشین،

بیابان‌گرد

چادر نشین، صحرا نشین