معنی باغ پیرا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
باغ پیرا. (نف مرکب) باغبان. (ناظم الاطباء) (آنندراج). آنکه باغ را پیراید:
چمن حسن تو هر روز بهی چون ندهد
باغ پیرای نگه بر در و دهقان نیاز.
واله هروی (ازآنندراج).
|| در این بیت نظامی کنایه است از مادر عروس که پرورنده ٔ عروس باشد:
که تا روشنک را چو روشن چراغ
بیارند با باغ پیرای باغ.
نظامی (شرفنامه چ وحید ص 253).
فرهنگ عمید
بوستانپیرا، باغبان، آنکه گلها و درختان باغ را پیراید،
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.