معنی بانمک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بانمک. [ن َ م َ] (ص مرکب) (از: با + نمک). که نمک دارد. نمکدار. نمکین. ملیح. باملاحت. خوش نمک. ملیحه. || خوشمزه. طیبت گو. خوش صحبت.

جذاب، گیرا، ملیح، برخوردار از ویژگی های جالب و خوشایند که دیگران را به خنده وامی دارد. [خوانش: (نَ مَ) (ص.)]

ملیح

باملاحت، گیرا، تودل‌برو، ملیح، نمکین، نمک‌دار،
(متضاد) بی‌نمک، سرد، وارفته، یخ