معنی باهر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

باهر. [هَِ] (ع اِ) رگی است در پوست سر تا یافوخ. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). || (ص) اسم فاعل و نعت از بَهر. واضح. مبین. بین. روشن. (آنندراج). || ظاهر. (غیاث اللغات) (آنندراج). پیدا. آشکار. هویدا. عیان. مکشوف. علنی. || شاخص. مشهور. (ناظم الاطباء):
اصحاب شافعی را نابوده
چون تو رئیس محترم و باهر.
سوزنی.
|| غالب. فایق.
- باهرالاقبال، کسی که اقبالش بیش از دیگران است. (از ناظم الاطباء).
- باهرالانتظام (کلام)، سخن عالی و نیک ارتباط. (ناظم الاطباء).
- باهرالشرف، آنکه شرف او ظاهر و آشکار باشد. (ناظم الاطباء).
- باهرالنور، پرنور. تابنده. نورانی. منیر: حضور باهرالنور سرکار عرض شود که...
- قمر باهر، ماه که نور او افزون آید برانوار کواکب. ماه که چیره شود روشنی آن فروغ ستارگان را. (یادداشت مؤلف). ماهی که روشنایی آن از روشنائیهای ستاره ها افزون باشد. (ناظم الاطباء).

باهر. [هَِ] (اِخ) عبداﷲبن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب. او برادر پدری و مادری حضرت باقر (ع) است واز کثرت جمال لقب باهر داشته و متصدی صدقات حضرت رسالت و حضرت امیرالمؤمنین (ع) و بسیار فقیه و فاضل بوده است و احادیث بسیاری بواسطه ٔ پدران خود از حضرت رسالت روایت کرده، در عهد حضرت صادق (ع) در پنجاه وهفت سالگی وفات یافته است. (از ریحانه الادب ج 1 ص 360).

فرهنگ معین

روشن، تابان، آشکار، هویدار. [خوانش: (هِ) [ع.] (ص.)]

فرهنگ عمید

روشن، درخشان،
ظاهر، آشکار،
فائق،

حل جدول

درخشان

روشن

روشن و درخشان

مترادف و متضاد زبان فارسی

آشکار، بارز، پیدا، معلوم، نمایان، درخشان، تابان، روشن،
(متضاد) ناپیدا

فرهنگ فارسی هوشیار

‎ روشن آشکار، برتر داناتر، ملازرگ رگ کوچکی درسر (صفت) روشن درخشان، آشکار هویدا.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری