جدول یاب باشگاه حل جدول مسابقه جدول واژه های پیشنهادی درخواست معنی امکانات سایت وبلاگ جدول یاب فال حافظ استخاره آب و هوا نظرسنجی ها اوقات شرعی کشور های جهان
قوانین | تماس با ما | درباره ما

معنی بایس در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

بایس. [ی ِ] (ع ص) بائس. مردی که به وی سختی یا بلیتی یا درویشی رسیده باشد. (آنندراج). سختی رسیده. (مهذب الاسماء).

فرهنگ معین

(یِ) [ع.] (ص.) بی نوا، ناتوان.

حل جدول

بینوا

گویش مازندرانی

بایست

فرهنگ فارسی هوشیار

(صفت) بی نوا سختی رسیده ناتوان.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر
بایس: بایس. [ی ِ] (ع ص) بائس. مردی که به وی سختی یا بلیتی یا درویشی رسیده باشد. (آنندراج). سختی رسیده. (مه... بایس: (یِ) [ع.] (ص.) بی نوا، ناتوان. بایس: بینوا بایس: بایست بایس: (صفت) بی نوا سختی رسیده ناتوان.