معنی بداقبال در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بداقبال. [ب َ اِ] (ص مرکب) بدبخت. تیره بخت. مقابل خوش اقبال.

بد شگون، بدیمن

ادبار، بداختر، بدبخت، بدشانس، بدطالع، بی‌دولت، تیره‌بخت، تیره‌روز، شوربخت، نگون‌بخت،
(متضاد) خوش‌اقبال، خوش‌شانس