بسر دویدن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بسر دویدن. [ب ِ س َ دَ دَ] (مص مرکب) کنایه از دویدن به کمال سرعت و مبالغه کردن در آن. (از آنندراج). به سرعت دویدن. || بعضی از محققین گویند درمحل تعظیم مستعمل میشود. (آنندراج). || عجله کردن در اجرای فرمان کسی. (فرهنگ فارسی معین).

(مصدر) شتاب کردن در دویدن بسرعت دویدن، عجله کردن در اجرای فرمان کسی.