معنی بغات در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بغات. [ب ُ] (ع مص) بغاه. رجوع به بغاه شود.

جمع باغی، سرکشان، ناف رمانان، کسانی از پیروان اسلام که ضد معصومین قیام نمایند، مانند خوارج. [خوانش: (بُ) [ع. بغاه] (ص.)]

باغی

(صفت) جمع باغی سرکشان نافرمانان، اشخاصی از تبعه اسلام را گویند که ضد پیشوایان معصوم دین قیام نمایند مانند خوارج نهروان که ضد علی ع قیام کردند. جهاد و مبارزه با این طایفه بر مسلمانان واجب است.

بٌغات، ستمکاران، ظالمان، طالبان (مفرد: باغی)،