معنی بغال در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

بغال. [ب َ غ غ] (ع اِ) استربان. (منتهی الارب)... قاطرچی. (ناظم الاطباء). استروان. ج، بغالون. (مهذب الاسماء).

بغال. [ب ِ] (ع اِ) ج ِ بَغل، بَغلَه. استران. (ترجمان علامه جرجانی ص 27) (از اقرب الموارد) (آنندراج). ج ِ بَغل. (ناظم الاطباء): مراکب راهوار و بغال و جمال بسیار. (جهانگشای جوینی). و رجوع به بغل و بغله شود.

فرهنگ معین

(بِ) [ع.] (اِ.) جِ بغل، استران.

فرهنگ عمید

بَغْل

فرهنگ فارسی هوشیار

اشتر بان استر بان (اسم) جمع بغل استران.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر