معنی بغال در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
بغال. [ب َ غ غ] (ع اِ) استربان. (منتهی الارب)... قاطرچی. (ناظم الاطباء). استروان. ج، بغالون. (مهذب الاسماء).
بغال. [ب ِ] (ع اِ) ج ِ بَغل، بَغلَه. استران. (ترجمان علامه جرجانی ص 27) (از اقرب الموارد) (آنندراج). ج ِ بَغل. (ناظم الاطباء): مراکب راهوار و بغال و جمال بسیار. (جهانگشای جوینی). و رجوع به بغل و بغله شود.
(بِ) [ع.] (اِ.) جِ بغل، استران.
بَغْل
اشتر بان استر بان (اسم) جمع بغل استران.