معنی بلادور در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بلادور. [ب َ] (اِ) بلادر، که گیاهی است. (از برهان) (از غیاث). رجوع به بلادر شود.

بلادور. [ب َ] (اِ مرکب) (از: «بلا» و «دور» به فارسی) در تصدقاتی که برای رفع بلا دهند استعمال میشود. (از آنندراج) (از انجمن آرا). در هندوستان تصدقات را گویند. (برهان).

(اسم) گیاهی از تیره سماقیان که غالبا بصورت درختچه میباشد. اصل این گیاه از آمریکای مرکزی است. برگهایش متناوب و ساده و کامل است. گلهایش بشکل خوشه در انتهای ساقه قرار دارند. میوه اش فندقه و لوبیایی شکل که دم میوه اش محتوی مواد ذخیره یی است و گوشت آلود و از خود میوه حجیم تر شده بشکل یک گلابی کوچک در بالای میوه قرار دارد و بنام سیب آکاژو در برزیل خورده میشود. میوه اش نیز بنام جوز آکاژو محتوی مواد اسیدی و سوزاننده است و در تداوی مصرف میشود. پوست این گیاه بعنوان قابض در تداوی استعمال میشود و از این گیاه نیز صمغی بنام صمغ آکاژو استخراج میکنند انقرذیا بلاذر بلادور.