معنی بلامعارض در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بلامعارض. [ب ِ م ُ رِ] (ع ص مرکب) (از: ب + لا (نفی) + معارض) بدون معارض. بلامنازع. (فرهنگ فارسی معین). بلامانع.

بدون رقیب

قید بلامنازع، بی‌بدیل، بی‌معارض، بی‌رقیب، یکه‌تاز