معنی بلندپایه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
مرتفع، عالی، صاحب شأن. [خوانش: (~. ی ِ) (ص مر.)]
بلندمرتبه، دارای مقام و مرتبۀ عالی،
دارای فر و شکوه،
برتر از دیگران،
مشرف
ورجاوند، مشرف
سامی
ورجاوند
بلندمرتبه، عالیمقام، والامقام،
(متضاد) دونپایه