معنی بنت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بنت. [ب ِ] (ع اِ) دختر. (مهذب الاسماء) (غیاث اللغات) (ترجمان القرآن) (آنندراج). دختر. و مؤنث ابن نیست بلکه صیغه ٔ جداگانه ای است و در وقت نسبت، بنتی و بنوی گویند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (کشاف اصطلاحات الفنون). اِبْنه. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). ج، بنات. (مهذب الاسماء): پوراندخت بنت کسری زنی سخت عاقل و عادل و نیکوسیرت بود. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 110).

(بِ) [ع.] (اِ.) دختر. ج. بنات.

دختر،

دختر عرب

دخت، دختر، صبیه،
(متضاد) ابن

دختر

بِنت، دختر (جمع: بَنات)، (این کلمه مؤنث اِبن نمی‌باشد)،