معنی بهیار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بهیار. [ب ِه ْ] (ص مرکب) دوشیزه یا زنی که دوره ٔ آموزشگاه پرستاری را بپایان رسانیده و با رتبه ٔ بهیاری در بیمارستانها بسمت پرستار مشغول کار است. (فرهنگ فارسی معین).

(بِ) (اِ.) پرستار، آن که پس از طی دوره های خاصی اجازه دارد بخشی از وظایف پرستاران را انجام دهد.

کسی که دورۀ آموزشگاه پرستاری را به پایان رسانیده و در بیمارستان یا درمانگاه مشغول کار باشد،

همکار پرستار

پرستار،
(متضاد) بیمار، مریض

دوشیزه یا زنی که دوره آموزشگاه پرستاری به پایان رسانده و با رتبه بهیاری در بیمارستانها بسمت پرستار مشغول بکار میشود