معنی بوکان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بوکان. (اِ خ) نام یکی از بخشهای شهرستان مهاباد در جنوب شرقی مهاباد در استان چهارم (آذربایجان غربی). مرکز آن قصبه ٔ بوکان در 56کیلومتری جنوب شرقی مهاباد و در مسیر شوسه ٔ میاندواب و سقز واقع است. سکنه ٔ این قصبه 3074 تن است و آب آن از رودخانه ٔ سیمین رود است. محصولات: غلات، توتون، چغندر قند و غیره. (فرهنگ فارسی معین).

بوکان. (اِ) نعل آهنی باشد که بوقت رفتن بالای برف، در پا کنند. || برف خانه. (آنندراج).

بوکان. (اِخ) دهی از دهستان کمین است که در بخش زرقان شهرستان شیراز واقع است. و 560 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).

بوکان. (اِخ) دهی از دهستان الموت، بخش معلم کلایه در شهرستان قزوین واقع است و 136 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).

(اِ.) زهدان، رحم.