معنی بی سعادتی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بی سعادتی. [س َ دَ] (حامص مرکب) کیفیت و حالت بی سعادت. بدبختی. ناکامی و نامرادی: پیراهن بی سعادتی ز سر درکش، صدره ٔ جفا چاک زن. (مجلس چهارم سعدی).

ناکامی، بدبختی