معنی تاریک و روشن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
تاریک و روشن. [ک ُ رَ / رُو ش َ] (ترکیب عطفی، ص مرکب) اوائل بین الطلوعین: فلان صبح تاریک و روشن از خانه بیرون رفته شب برمی گردد. (فرهنگ نظام). رجوع به تاریک روشن شود.
فرهنگ معین
(کُ رُ شَ) (ص.) دارای روشنایی اندک.
فرهنگ فارسی هوشیار
آن وقت از صبح که هنوز هوا تمام روشن نشده بین الطلوعین، سایه روشن.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.