معنی تاریک و روشن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

تاریک و روشن. [ک ُ رَ / رُو ش َ] (ترکیب عطفی، ص مرکب) اوائل بین الطلوعین: فلان صبح تاریک و روشن از خانه بیرون رفته شب برمی گردد. (فرهنگ نظام). رجوع به تاریک روشن شود.

فرهنگ معین

(کُ رُ شَ) (ص.) دارای روشنایی اندک.

فرهنگ فارسی هوشیار

‎ آن وقت از صبح که هنوز هوا تمام روشن نشده بین الطلوعین، سایه روشن.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر