معنی تانک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تانک. (اِ) وزنه ای که تقریباً معادل 12مثقال باشد. (ناظم الاطباء). دو اونس. (اشتینگاس).

تانک. [ن ِ ک َ /تان ْ ن ِ ک َ] (ع ضمیر) اسم اشاره بصیغه ٔ تثنیه از برای مؤنث. (ناظم الاطباء). آن دو زن. ایشان دو زن.

تانک. (انگلیسی، اِ) خزانه ٔ آب ونفت و غیره که در کارخانه ها بکار رود. بدین معنی ازهندی گرفته شده و در انگلیسی رایج است. رجوع به «تانکر» و فرهنگ نظام شود.

تانک. (انگلیسی، اِ) ارابه ٔ بزرگ جنگی است که انگلیسیها در اثنای جنگ بین المللی اول اختراع کردند که در هر زمین ناهمواری میتواند عبور کند. (فرهنگ نظام). تانگ، کلمه ٔ انگلیسی و ارابه ٔ زره دار جنگی است که با توپ و مسلسل مسلح است و چرخهای آن که از دنده های پولادین درست شده است بر روی نوارهای زنجیرمانندی از پولاد حرکت کند و جنگ آوران در میان آن که چون دژی پولادین و متحرک است نشینند و بدشمن تازند. اولین تانک در پایان سال 1916 م. بوسیله ٔ انگلیسیها ساخته و وارد میدان جنگ شد ولی در جنگ دوم جهانی از سلاحهای مؤثر و قابل توجه جنگ بشمار آمد.

منبع بزرگ معمولاً استوانه ای جهت ذخیره مایعاتی مانند: آب، نفت و، از وسایط نقلیه جنگی زنجیردار که بدنه آن زره پوش و مجهز به توپ و مسلسل است. [خوانش: [انگ.] (اِ.)]

(نظامی) اتومبیل زره‌پوش که دارای توپ و مسلسل است و به‌واسطۀ چرخ‌های مخصوصی که دارد در زمین‌های ناهموار نیز می‌تواند حرکت کند،
[عامیانه] = تانکر

ماشین جنگی

دبابه

زره‌پوش، خودرو سنگین‌نظامی (مهز به توپ و مسلسل)

خزانه آب و نفت و غیره که در کارخانه ها بکار میرود و نیز بمعنای ارابه زره دار جنگی است که با توپ و مسلسل مسلح است و بر روی نوارهای زنجیر مانندی از پولاد حرکت میکند انگلیسی زره پوش (اسم) اتومبیل زره پوش که با مسلسل و توپ مجهز است و بوسیله چرخهای محکم و سنگین خود میتواند در زمین ناهموار حرکت کند.