معنی تربانتین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تربانتین. [ت ِ رِ] (فرانسوی، اِ) در زبان فرانسه عصیر سقزی طیاری را گویند که بخودی خود و یا به اعانت شکافهای مصنوعی از اشجار مختلف الطایفه اخذ می کنند و در طب استعمال می نمایند و بفارسی آنرا زنگباری می نامند. (ناظم الاطباء). صمغالبطم. تربنتین. سقز نیمه مایعی که از ساقه ٔ درخت بُطْم یا درختان دیگر که از طایفه ٔ کاج و تربنتاسه باشند جاری می گردد. تربانتین داروئی است که چون بر عضوی دردناک مالند بر اثر قدرت تحریکی درد را دور گرداند.
- اسانس تربانتین، اسانسی است که از تقطیر تربانتین بدست آید و برای محلول ساختن چربیها و پیه ها و ساختن رنگهای روغنی و روغن جلا و جز آن بکار می رود. رجوع به صمغالبطم شود.

(تِ رِ) (اِ.) صمغ حاصل از اقسام درختان کاج که از آن اسانس تربانتین و کولوفان استخراج می کنند که در طب به کار روند؛ سقز، جوهر سقز، راطینا، راتینه، راتینج نیز گویند.

مادۀ رزینی به رنگ زرد که از زیر پوست بعضی از درختان، مانند سرو و کاج تراوش می‌کند و از آن روغن تربانتین به دست می‌آید که در طب و نقاشی کاربرد دارد، جوهر سقز،

جوهر سقز

صمغ درخت کاج

جوهر سقز، صمغ درخت کاج