معنی تقلب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تقلب. [ت َ ق َل ْ ل ُ] (ع مص) دست انداختن در امور بخواست خود. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تصرف در کارها بخواهش خود. (آنندراج) (از اقرب الموارد). || برگشتن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). برگردیدن. (زوزنی). ورگردیدن. (تاج المصادر بیهقی). واگردیدن و برگردیدن. (مجمل اللغه). بسیار گردیدن و گردش. (غیاث اللغات) (آنندراج) (از اقرب الموارد). || غلطیدن در فراش از جانبی به جانب دیگر و یقال: الحیه تتقلب علی الرمضاء. (از اقرب الموارد). || انقلاب و تحول و برگشت. (ناظم الاطباء). || تغییر و تبدیل: و مزاج او به تقلب احوال تفاوتی کم پذیرفت. (کلیله و دمنه). و هر بنا که بر قاعده ٔ عدل و احسان قرار گیرد... اگر از تقلب احوال در وی اثری ظاهر نگردد و دست زمانه از ساحت سعادت آن قاصر ماند بدیع ننماید. (کلیله و دمنه).
همیشه تا که فلک را بود تقلب دور
همیشه تا که زمین را بود ثبات و قرار.
سعدی.
|| ناراستی و دورویی و مکر و حیله و دروغ و نیرنگ و خیانت و نفاق و نادرستی. (ناظم الاطباء).

دگرگون شدن، در کاری به سود خود و به زیان دیگری تصرف کردن. [خوانش: (تَ قَ لُّ) [ع.] (مص ل.)]

در کاری به سود خود و زیان دیگری تصرف کردن،
نادرستی و دغلی،
[قدیمی] برگشتن از حالی به حالی، دگرگون شدن،

دغل کاری، دغلی، نیرنگ

دغلی

تزویر، جعل، دغل‌کاری، شید، غش، قلب، نادرستی، دگرگون شدن، قلب شدن، واژگون شدن

تصرف در کارها به خواهش خود، دست انداختن در امور بخواست خود

تَقَلُّب، روی بهر طرف گردانیدن از پریشانی و اضطراب، بیقراری کردن، ازحالی به حالی برگشتن، غلطیدن از ناراحتی، در کاری بسود خود تصرف کردن،