معنی تلاوت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تلاوت. [ت ِ وَ] (ع مص) تلاوه. خواندن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). خواندن قرآن و جز آن. (آنندراج). خواندن با قرائت و اندیشه و تأمل. (ناظم الاطباء):
اگر خدای جهان را سمیع می دانی
مکن بلند برای خدا تلاوت را.
صائب (از آنندراج).
رجوع به تلاوه شود.

(تَ وَ) [ع.] (مص م.) خواندن، قرائت کردن.

قرائت قرآن،
خواندن کتاب،

ترتیل، خوش‌خوانی، قرائت، نرم‌خوانی، خواندن، قرائت کردن

خوانش ‎- 1 (مصدر) خواندن قرائت کردن، (اسم) قرائت. خواندن قرآن و جز آن، خواندن با قرائت و اندیشه و تامل

تَلاوَت، (تَلی، یَتْلُو) خواندن (آیات الهی)، قرائت کتاب و آیات و کلمات مقدسه،