معنی توتیر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

توتیر. [ت َ تی] (ع مص) کمان به زه کردن. (تاج المصادر بیهقی). زه بر کمان کردن. (زوزنی). سخت گردانیدن زه کمان را یا به زه کردن آن را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || یقال:وتّر الصلوه؛ ای وترها. (منتهی الارب). بمعنی وتر الصلوه است، یعنی وتر کرد نماز را. (ناظم الاطباء). وترالمصلی او وتر الصلاه؛ صلی الوتر. (اقرب الموارد).