معنی توحیدگوی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

توحیدگوی. [ت َ / تُو] (نف مرکب) اقرارکننده به یگانگی خدای تعالی. گوینده ٔ کلمه ٔ لااله الااﷲ:
توحیدگوی او نه بنی آدم است و بس
هر بلبلی که زمزمه بر شاخسار کرد.
سعدی.
رجوع به توحید شود.