معنی تیره چهر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
تیره چهر. [رَ / رِ چ ِ] (ص مرکب) مخفف تیره چهره. سیه روی. سیاه و تاریک:
تو گفتی که اندر شب تیره چهر
ستاره همی برفشاند سپهر.
فردوسی.
رجوع به ماده ٔ بعد و تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.