معنی تیر پرتاب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تیر پرتاب. [رِ پ َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) تیر پرتابی. نوعی از تیر که بسیار دور می رود اما بر نشانه نمی رسد. (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از غیاث اللغات). || در بهار عجم نوشته که به معنی تیر هوائی نیز آمده. (غیاث اللغات). تیر هوائی را نیز گویند. (ناظم الاطباء):
چه تیر است آنکه هرگز یک خدنگم بر نشان ماند
دعای دردمندان تیر پرتاب است پنداری.
سالک یزدی (از آنندراج).
از این جا (شاهد فوق) مستفاد می شود که همان تیر هوائی است چنانکه گفته اند. (آنندراج). رجوع به ماده ٔ بعد شود.