معنی جوندگان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

جمع جونده، دسته ای از پستانداران تیزدندان که دندان های پیشین آن ها پیوسته رشد می کند، به طوری که جانور ناچار است برای کوتاه کردن آن ها هر چیز را که در دسترس می یابد بجود، مانند: موش، سنجاب. [خوانش: (جَ وَ دَ یا دِ) (اِ.)]

راسته‌ای از جانوران پستاندار، مانند موش، بیدستر، و سنجاب که دارای دندان‌های تیز برای جویدن هستند و چون دندان‌های ثنایای آن‌ها پیوسته رشد می‌کند باید همیشه دندان‌های خود را به‌ کار بیندازند و چیزی را بجوند تا دندان‌ها ساییده شود والا بی‌اندازه بلند می‌شود و از دهان بیرون می‌آید،

راسته ای از پستانداران

(اسم) جمع جونده، راسته ای از پستانداران که شامل جانورانی است که عموما جثه کوچک دارند و دندان بندی ظنهاناقص است (فاقدانیاب هستند) . دندانهای پیثشین آنها بلند و برنده و در انتها فاقد میناست بهمین جهت عاج دندان آنها مرتبا نمو کرده موجب افزایش طول دندانها میگردد بطوریکه جانور ناچار است برای کوتاه کردن آنها هر چیز را که در دسترس می یابد بجود. از پستانداران مهم این راسته خرگوش موش سنجاب بیدستر و خوکچه را باید نام برد.