معنی حق دار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

حق دار. [ح َ] (نف مرکب) صاحب حق. محق. مستحق.
- امثال:
حق به حقدار می رسد.

دارای حق، کسی که حق با اوست،
آن‌که چیزی را به‌حق متصرف است،

هده دار هوده دار (صفت) آنکه حق با اوست صاحب حق ذی حق، کسی که چیزی را از راه حق منصرف است مالک حقیقی.