معنی خابط در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

خابط. [ب ِ] (ع ص) (از خَبط): و ما ادری ای خابط لیل هو؛ ای الناس هو. (منتهی الارب). برای ناشناسی گویند که بشب درآید. (اقرب الموارد) (المنجد). || (اِ) شتر، یقال: ماله ناطح و لاخابط؛ ای بعیر و لاثور یقال لمن لاشی ٔ له. (ذیل اقرب الموارد). || ضربان درسر. (تاج العروس).

کسی که بدون بصیرت به کاری می‌پردازد یا به بیراهه می‌رود، خبط‌کننده،

کسی که بیراهه می رود