معنی خرابه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

خرابه. [خ َ ب َ / ب ِ] (اِ) ویرانه. جای آباد که ویران شده باشد. (از ناظم الاطباء):
از مدرسه برنخاست یک اهل دلی
ویران شود این خرابه دارالجهل است.
(منسوب به خیام).
ز بی حرزی در آن خاک خرابه
مسلمان پخته کافر خورده تابه.
نظامی.
گر اهل معرفتی دل در آخرت بندی
نه در خرابه دنیا که محنت آباد است.
سعدی.
کیمیاگر ز غصه مرده و رنج
ابله اندر خرابه یافته گنج.
سعدی.
رخت خود در خرابه ای بردم
زآن دل افسردگان بیفسردم
نسختم را در اوج نبود
وز خرابی بر اوخراج نبود.
اوحدی مراغه ای.
|| آثار و نشانه هایی که علامت آبادانی جایی بوده است. (ناظم الاطباء). || ملک غنیم. (ناظم الاطباء) (آنندراج).

خرابه. [خ ِرْ را ب َ] (ع اِ) طرف بینی. (از منتهی الارب).

خرابه. [خ ُ ب َ / ب ِ] (اِ) آبی که از استخر و تالاب تراوش کند. || جویی که از استخر بجهت زراعت کنند. || نام بیخی است. (از ناظم الاطباء).

خرابه. [خ َرْ را ب َ] (ع اِ) مغاکچه ٔ سرین. (از منتهی الارب). || سوراخ سوزن. (از ناظم الاطباء). || ج ِ، خارب. (منتهی الارب).

خرابه. [خ َ ب ِ] (اِخ) دهی است از دهستان لاهیجان بخش حومه ٔ شهرستان مهاباد. واقع در 46هزارگزی باختر مهاباد و 11هزارگزی خاور شوسه ٔ بانه به نقده. این ناحیه کوهستانی سردسیر ولی سالم و دارای 103 تن سکنه است که کردی زبانند. دهکده ٔ مزبور از رودخانه ٔ آواجیر مشروب میشود و محصولاتش: غلات، توتون، حبوبات است. اهالی بکشاورزی و گله داری گذران میکنند و از صنایع دستی زنان جاجیم می بافند. این ده راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

خرابه. [خ َ ب ِ] (اِخ) دهی است ازدهستان برادوست بخش سومای شهرستان ارومیه. واقع در 24500گزی جنوب خاوری هشتیان و 13هزارگزی شمال ارابه رو نازلو به سرو. خرابه ناحیه ای است واقع در دره و سردسیر و دارای 153 تن سکنه که کردی زبانند. آب آن از چشمه و محصولاتش: غلات و توتون می باشد و اهالی آن بکشاورزی و گله داری گذران میکنند و از صنایع دستی جاجیم می بافند. این دهکده راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

خرابه. [خ َ ب ِ] (اِخ) دهی است از بخش بستان شهرستان دشت میشان. واقع در هشت هزارگزی باختری بستان و سه هزارگزی جنوب راه اتومبیل رو بستان به نکه. خراب ناحیه ای است واقع در دشت که گرمسیر و دارای 1500 تن سکنه عربی زبانست. دهکده ٔ مزبور از رودخانه ٔ کرخه و نهر هوفل مشروب میشود و محصولاتش: غلات، برنج و لبنیات می باشد. اهالی بکشاورزی و صید ماهی و طیورو گله داری گذران می کنند و از صنایع دستی حصیر می بافند. این ده یک دبستان دارد و ساکنین آن از طایفه ٔ عشایر سواعد هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

خرابه. [خ َ ب َ] (اِخ) ده کوچکی است از دهستان ده سرد بخش بافت شهرستان سیرجان. واقع در هشتادوسه هزارگزی جنوب بافت سر راه فرعی بافت به دولت آباد. این ده دارای هشت تن سکنه می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

(خَ بِ) [ع. خرابه] (اِ.) ویرانه، ویرانه به جا مانده از آبادی.

جای ویران، ویرانه،

ویرانه، مخروبه، بیغوله

ویرانه

ویرانه

بیغوله، مخروبه، ویران‌ها، ویرانه،
(متضاد) معمور، آباد، آثار، نشانه

جنگل و زمین غیرآباد، خراب است

ویرانه