معنی خرخری در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

خرخری. [خ َ خ َ] (حامص مرکب) حالت و رفتار خر گرفتن. حالت نفهمیدگی ولی غیرواقعی. حالت کودنی غیرحقیقی:
از پی رد و قبول عامه خود را خر مساز
زآنکه نبود کار عامه جز خری یا خرخری.
سنائی.
- خود را بخرخری زدن، کنایه از تجاهل کردن. خود را بنفهمیدگی زدن.

خرخری. [خ ِ خ ِ ری ی] (ع ص نسبی) ضعیف، منه: ساق خرخری، ای ساق ضعیف و ناتوان. (از منتهی الارب).

کسی که خر و پف می کند