معنی خلافکار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

(خَ) [ع - فا.] (ص فا.) آن که خلاف می کند، آن که رفتار نادرست و ناروا دارد، متخلف.

تبهکار

نشایستگر نیسانکار (صفت) کسی که مرتکب امور ناشایست شود. آنکه کارناشایست انجام دهد، خاطی، گناهکار