معنی خوش رکاب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

خوش رکاب. [خوَش ْ / خُش ْ رِ] (ص مرکب) اسب مطیع. اسب فرمانبردار و باتعلیم و رام. (ناظم الاطباء).

فرهنگ معین

(~. رِ) [فا - ع.] (ص مر.) مرکوبی که نیکو سواری دهد و تند رود.

فرهنگ عمید

ویژگی مَرکبی که رام و تربیت‌شده و خوب سواری می‌دهد،

حل جدول

سریالی از علی شاه حاتمی

فرهنگ فارسی هوشیار

(صفت) مرکوبی که نیکو سواری دهد و تند رود.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر