خوش نمود در لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
خوش نمود. [خوَش ْ / خُش ْ ن ُ/ ن ِ / ن َ] (ص مرکب) خوش جلوه. خوش ظاهر. خوب منظر.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.