معنی داچک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

داچک. [چ َ] (اِ) گوشواره. (برهان) (جهانگیری). داجک. شنف:
آن شیهه ای که مرکب تندت همی زند
بر خنگ آسمان چو نوای چکاوک است
وان نعل کهنه ای که بیفتد زپای او
در گوش اختران فلک لعل داچک است.
شرف شفروه [در صفت اسب ممدوح].

گوشواره،

گوشواره