معنی دیبان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دیبان. (معرب، اِ) معرب از فارسی دیوان، شیاطین. (از المعرب جوالیقی ص 154).

دیبان. (اِخ) دهی است از دهستان میان آب (از بلوک شعیبه) بخش مرکزی شهرستان اهواز با 90 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

دیبان. (اِخ) نام کنونی دیبون است بنا کرده ٔ بنی جاد. (از قاموس کتاب مقدس). رجوع به دیبون شود.