معنی دیزل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دیزل. [زِ] (آلمانی، اِ) نوعی موتور با احتراق داخلی که بوسیله ٔ رودلف دیزل مهندس آلمانی (1858 تا 1913م.) اختراع شد و در 1892م.بثبت رسید. تفاوت آن با موتورهای بنزینی در این است که در موتورهای بنزینی گیرش سوخت بوسیله ٔ جرقه صورت میگیرد اما در موتورهای دیزل این مقصود بوسیله ٔ تراکم هوا در استوانه های موتور حاصل میشود بدین معنی که دمای هوا را بوسیله ٔ تراکم به حدی بالا میبرند که سوخت را بگیراند. موتورهای دیزل معمولاً دارای 3 استوانه یا بیشتر و چرخ طیار هستند و بر دو نوع میباشند: دوضربه ای یا دوحلقه ای و چهارضربه ای یا چهارحلقه ای. درسال 1962 م. یک نفر مهندس آلمانی بنام آنتون براون در کانادا نوع تازه ای موتور دیزل اختراع کرد که با هر سوخت مایع کار میکند. (از دائره المعارف فارسی).

(زِ) [آلما.] (اِ.) دستگاه موتورهای روغنی که به وسیله «دیزل » آلمانی اختراع گردیده و در آن ها انواع روغن و نفت را به جای بنزین به کار برند.

سیستم موتورهای روغنی که همه‌نوع روغن و نفت را میتوان به جای بنزین در آن‌ها مصرف کرد و قدرت آن‌ها از موتورهای بنزینی بیشتر است،

نوعی موتور با سوخت گازوئیل

نوعی موتور با احتراق داخلی که بوسیله مهندس آلمانی اختراع شده، و همه نوع روغن و نفت را میتوان عوض بنزین در آنها مصرف کرد و قدرت آنها نیز از موتورهای بنزینی بیشتر است